توسط : آبریزش دهان در خواب، که به طور پزشکی به آن اسم خوابیدن با دهان باز (Sleeping with open mouth) می‌دهند، ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. در ادامه به برخی از این دلایل و راه‌های درمان آن خواهیم پرداخت:
1. انسداد مجرای هوا: یکی از علل شایع آبریزش دهان در خواب، انسداد مجرای هوایی است. این انسداد می‌تواند به دلیل عوامل مانند بینی بسته، سینوزیت (عفونت سینوس)، عوامل التهابی یا سایر مشکلات تنفسی اتفاق بیفتد. درمان این مشکلات معمولاً با توجه به علت اساسی آنها صورت می‌گیرد. به عنوان مثال، استفاده از داروهای ضدالتهاب، آنتی‌بیوتیک‌ها، بخور‌های نیندازونال (محلول‌های شستشوی بینی) و یا حتی جراحی ممکن است درمان مناسبی باشند.
2. تنفس دهانی: در برخی افراد، تنفس از طریق دهان به دلیل مشکلات ناشی از ساختار بدنی مانند بینی بسته یا درد مفصل فک رخ می‌دهد. در این موارد، درمان مشکلات بنیادی می‌تواند به کاهش آبریزش دهان کمک کند. به عنوان مثال، درمان بینی بسته با استفاده از داروها، تمرینات تنفسی و یا جراحی می‌تواند موثر باشد.
3. خشکی دهان: خشکی دهان می‌تواند آبریزش دهان را تحریک کند. علل خشکی دهان ممکن است شامل کاهش تولید ترشحات دهانی، مصرف داروهای خشک کننده دهان، تنفس از طریق دهان و ناکافی بودن مایعات مصرفی باشد. برای درمان خشکی دهان، می‌توانید آب بیشتری بنوشید، از آب‌میوه‌ها و شیرهای طبیعی استفاده کنید و از چیزهایی مانند آب‌گریپ‌س، آب‌مرکبات یا آب‌نعناع استفاده کنید. همچنین، بهتر است از مصرف الکل و دخانیات خودداری کنید و در صورت لزوم با پزشک خود در مورد تغییر داروهایی که ممکن است خشکی دهان را تحریک کنند، مشورت کنید.
4. استرس و اضطراب: استرس و اضطراب نیز می‌توانند به آبریزش دهان در خواب منجر شواین مشکلات ممکن است به دلیل تنش عضلات فک و گلو، تنفس نامنظم و یا عوامل روانی مرتبط با استرس و اضطراب باشند. درمان این مشکلات می‌تواند شامل ممارستهای آرامش و تنفس، تغییر در الگوی خواب و کاهش استرس باشد. همچنین، مشاوره روانشناختی و در صورت لزوم مصرف داروهای ضداضطراب و ضداسترس نیز درمان موثری می‌تواند باشد.
5. آلرژی: آلرژی می تواند به احتقان بینی کمک کند و منجر به خوابیدن با دهان باز شود. آلرژن های رایج عبارتند از کنه های گرد و غبار، گرده، شوره حیوانات خانگی و کپک. اگر آلرژی علت زمینه ای باشد، مدیریت و کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن ها می تواند به کاهش علائم کمک کند. این ممکن است شامل استفاده از ملافه های ضد آلرژی، تمیز کردن منظم محل خواب، استفاده از دستگاه های تصفیه هوا و مصرف آنتی هیستامین ها یا سایر داروهای آلرژی باشد.
6. بدشکلی یا انسداد بینی: مسائل ساختاری در بینی، مانند انحراف تیغه بینی یا پولیپ بینی، می تواند مجاری بینی را مسدود کرده و تنفس از طریق بینی را دشوار کند. مداخلات جراحی، مانند سپتوپلاستی یا پولیپکتومی، ممکن است برای اصلاح این مشکلات و بهبود جریان هوای بینی ضروری باشد.
7. عادت تنفس دهانی: برخی افراد عادت به تنفس از طریق دهان دارند که می تواند منجر به خواب با دهان باز شود. این عادت ممکن است به دلیل احتقان مزمن بینی، بزرگ شدن لوزه ها یا آدنوئیدها یا عوامل دیگر ایجاد شود. مداخلات رفتاری، مانند تمرینات تنفسی، تمرین تنفس بینی و تمرینات دهانی، می توانند به تشویق تنفس بینی در هنگام خواب کمک کنند.
8. مشکلات دندانی: برخی از بیماری های دندانی مانند مال اکلوژن (ناهمترازی دندان ها یا فک) یا اپن بایت می تواند به خوابیدن با دهان باز کمک کند. در برخی موارد، درمان ارتودنسی، مانند بریس یا وسایل دهان، ممکن است برای اصلاح تراز دندانی و بهبود الگوهای تنفسی توصیه شود.
9. آپنه خواب: خواب با دهان باز می تواند با آپنه خواب مرتبط باشد، اختلال خواب که با وقفه در تنفس در طول خواب مشخص می شود. آپنه خواب می تواند باعث اختلال در خواب، خروپف با صدای بلند و خواب آلودگی بیش از حد در طول روز شود. اگر به آپنه خواب مشکوک باشید، ممکن است یک مطالعه خواب برای تشخیص این بیماری انجام شود. گزینه های درمانی آپنه خواب شامل درمان مداوم فشار مثبت راه هوایی (CPAP)، وسایل دهانی، تغییر شیوه زندگی، و در برخی موارد، جراحی است.
مهم است بدانید که راه‌های درمانی ممکن است بسته به علت اساسی و شدت مشکل، متفاوت باشند. بنابراین، بهتر است با مشاوره یک پزشک متخصص، مانند پزشک خواب، گوش، حلق و بینی (ENT) یا روانشناس، درباره مشکل خود صحبت کرده و درمان مناسب را برای شما تعیین کنند.
